Deze film is onderdeel van onze winterreeks, die gedurende december en januari in De Uitkijk draait. Onze winterreeks staat dit jaar in het teken van eenzaamheid. Maar geen zorgen, je kunt nog steeds de warmte en gezelligheid blijven opzoeken bij de Uitkijk…!
“I’d like all the people who ever loved me here, around me, like a wall”.
Michelangelo Antonioni’s kleurrijke meesterwerk volgt de van een ongeluk herstellende Guiliana (Monica Vitti) die zich opnieuw aan haar industriële omgeving moet leren aanpassen. Achtervolgd door een sluimerende inzinking brengt ze haar dagen door in de fabriek van haar echtgenoot en hun desolate huis. Zelfs de levens van de mensen in het Italiaanse stadje lijken eigenlijk op het ‘leven’ in de fabrieken: koud, gestructureerd en hiërarchisch. Guiliana doet een ongemakkelijke poging om in dit leven te functioneren, maar haar ongeluk, en de komst van een charmante ingenieur, geven haar een nieuw perspectief...
IL DESERTO ROSSO wordt weleens opgevat als een kritiek op de gevolgen van de industriële revolutie. De mens zou zichzelf niet in zulke machines herkennen en steeds verder van de wereld verwijderd raken. Ironisch genoeg wilde Antonioni met IL DESERTO ROSSO juist “de schoonheid van het industriële landschap” vastleggen. De gele chemische rook, oorverdovend luide stoommachines en Giuliana's felgroene jas vormen prachtige, bijna levende composities. Antonioni’s machines zijn een extensie van de creatieve kracht van de mens, die nog altijd geneigd is om de wereld naar zijn eigen hand te zetten.